Το τηλεφώνημα της χρονιάς
Σήμερα το πρωί δεν υπήρχε περίπτωση να πάω στη δουλειά, αν δεν έλειπε στην Αθήνα ο Ντίνος (συνάδελφος). Αναγκαστικα έπρεπε να πάω, αλλιώς θα υπήρχε πρόβλημα, και σοβαρό μάλιστα.
Με καθυστέρηση μιάς ώρας, πήρα τα κομμάτια και τα διαλυμένα γόνατά μου και ξεκίνησα το μακρύ δρόμο προς τη βιοπάλη (μπεεεεεεεεεεεεεε!)
Στην πλατεία του Αγίου Μηνά, χτυπάει το κινητό μου. Με μάτια ακόμη πρησμένα απο τον ύπνο, το σηκώνω.
-"Παρακαλώ."
-"Ναι, καλημέρα σας, ο Στέλιος Χ.?"
-"Ο ίδιος."
-"Γειά σας, ονομάζομαι τάδε και σας τηλεφωνώ απο το "Πολύ την Κυριακή."
(ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΑΙ....)
-"Α, ναι, πείτε μου."
-"Είχατε δηλώσει συμμετοχή απο την ιστοσελίδα της εκπομπής μας, για παίκτης. Ο νικητής του παιγνιδιού μας θα κερδίσει ένα ταξίδι στο διάστημα. Ενδιαφέρεστε ακόμη?"
-"Που?"
-"Στο διάστημα. Το ταξίδι βέβαια θα γίνει όταν οριστεί ημερομηνία απο την διοργανώτρια εταιρεία."
(Χμ... Στέλιο ρε μπας και ε΄ναι τα χθεσινοβραδινά? Λίγο ο αργιλές, λίγο το Fight Club που είδατε, Στέλιο?) -"Α, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δε μου λέτε, τί πρέπει να κάνω ακριβώς?"
-"Επειδή βλέπω οτι είστε απο Ηράκλειο Κρήτης, θα πρέπει κάποια στιγμή να έρθετε στην Αθήνα, και τότε θα καλέσετε στο 210------- και θα συναντηθούμε για να σας πάρουμε μια μικρή συνέντευξη."
-"Μάλιστα... Εγώ σκοπεύω να είμαι στην Αθήνα στα μέσα Φεβρουαρίου. Θα σας προλάβω?"
-"Φυσικά."
-"Πολύ ωραία τότε, θα τα πούμε απο κοντά!"
-"Σας ευχαριστώ πολύ, καλή μέρα να έχετε."
-"Επίσης, καλή μέρα!"
Και ήταν καλή η μέρα. Όλο το πρωί, και το απόγευμα, και το βράδυ, φαντασιώνομαι μια σκηνή εκτόξευσης σε έναν τεράστιο πύραυλο, με προορισμό δεν ξέρω και γω που.
Να βλέπω τη Γη απο το διάστημα και να με πιάνουν λυγμοί τα κλάματα, και τα δάκρυα να αιωρούνται στο κενό σαν εκείνη τη διαφήμιση του γάλακτος στο διάστημα.
Προσπαθώ να μείνω στο έδαφος (και μένω) αλλα και μόνο η σκέψη της παραμικρής υπόννοιας της ακόμη παραμικρότερης πιθανότητας να κάτσει σκηνικό, με διαολοστέλνει και με πιάνουν τα γέλια.
Μήπως τρελλάθηκα? Μήπως μου σάλεψε και πήγε διακοπές στον Κρόνο?
Μπαααααααααααα......
Απλά σκέφτηκα πως είναι σταν το Τζόκερ. Ακριβώς το ίδιο. Μόνο που δεν πλήρωσα. Τσαμπέ όνειρο. Τσαμπέ εμπειρίες και ψευδαισθήσεις σημαντικότητας.
Κι αν μου κάτσει?
Με καθυστέρηση μιάς ώρας, πήρα τα κομμάτια και τα διαλυμένα γόνατά μου και ξεκίνησα το μακρύ δρόμο προς τη βιοπάλη (μπεεεεεεεεεεεεεε!)
Στην πλατεία του Αγίου Μηνά, χτυπάει το κινητό μου. Με μάτια ακόμη πρησμένα απο τον ύπνο, το σηκώνω.
-"Παρακαλώ."
-"Ναι, καλημέρα σας, ο Στέλιος Χ.?"
-"Ο ίδιος."
-"Γειά σας, ονομάζομαι τάδε και σας τηλεφωνώ απο το "Πολύ την Κυριακή."
(ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΑΙ....)
-"Α, ναι, πείτε μου."
-"Είχατε δηλώσει συμμετοχή απο την ιστοσελίδα της εκπομπής μας, για παίκτης. Ο νικητής του παιγνιδιού μας θα κερδίσει ένα ταξίδι στο διάστημα. Ενδιαφέρεστε ακόμη?"
-"Που?"
-"Στο διάστημα. Το ταξίδι βέβαια θα γίνει όταν οριστεί ημερομηνία απο την διοργανώτρια εταιρεία."
(Χμ... Στέλιο ρε μπας και ε΄ναι τα χθεσινοβραδινά? Λίγο ο αργιλές, λίγο το Fight Club που είδατε, Στέλιο?) -"Α, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δε μου λέτε, τί πρέπει να κάνω ακριβώς?"
-"Επειδή βλέπω οτι είστε απο Ηράκλειο Κρήτης, θα πρέπει κάποια στιγμή να έρθετε στην Αθήνα, και τότε θα καλέσετε στο 210------- και θα συναντηθούμε για να σας πάρουμε μια μικρή συνέντευξη."
-"Μάλιστα... Εγώ σκοπεύω να είμαι στην Αθήνα στα μέσα Φεβρουαρίου. Θα σας προλάβω?"
-"Φυσικά."
-"Πολύ ωραία τότε, θα τα πούμε απο κοντά!"
-"Σας ευχαριστώ πολύ, καλή μέρα να έχετε."
-"Επίσης, καλή μέρα!"
Και ήταν καλή η μέρα. Όλο το πρωί, και το απόγευμα, και το βράδυ, φαντασιώνομαι μια σκηνή εκτόξευσης σε έναν τεράστιο πύραυλο, με προορισμό δεν ξέρω και γω που.
Να βλέπω τη Γη απο το διάστημα και να με πιάνουν λυγμοί τα κλάματα, και τα δάκρυα να αιωρούνται στο κενό σαν εκείνη τη διαφήμιση του γάλακτος στο διάστημα.
Προσπαθώ να μείνω στο έδαφος (και μένω) αλλα και μόνο η σκέψη της παραμικρής υπόννοιας της ακόμη παραμικρότερης πιθανότητας να κάτσει σκηνικό, με διαολοστέλνει και με πιάνουν τα γέλια.
Μήπως τρελλάθηκα? Μήπως μου σάλεψε και πήγε διακοπές στον Κρόνο?
Μπαααααααααααα......
Απλά σκέφτηκα πως είναι σταν το Τζόκερ. Ακριβώς το ίδιο. Μόνο που δεν πλήρωσα. Τσαμπέ όνειρο. Τσαμπέ εμπειρίες και ψευδαισθήσεις σημαντικότητας.
Κι αν μου κάτσει?
5 σχόλια:
Ετοιμάσου λοιπόν από τώρα για την έλλειψη βαρύτητας!
μμμππππέέέέέέέέέέέέ!!!!!!!
Αν σου κάτσει, θα σε παρακαλέσω πολύ να σκεφτείς σοβαρά το ενδεχόμενο να με πάρεις μαζί!!!!
Δεν πιάνω πολύ χώρο!!!
Τι λες τώρα!!!
Να μας ενημερώσεις όταν είναι, να μαζευτούμε όλοι οι bloggers για υποστήριξη!!!!
Άσε που το post που θα κάνεις μετά το ταξίδι στο διάστημα, θα το κάνουμε Βίβλο!!!
(εγώ γιατί την ψώνισα δεν κατάλαβα...)
Να δω τι σουβενίρ θα φέρεις
απο κει πάνω ..............
Δημοσίευση σχολίου